20 lipca 1823 r. w Pilicy wybuchł pożar, który zniszczył 5 domów, a 3 lata później – 9 lipca 1826 r. – spłonęły kolejne 2 domy. 27 lipca 1878 r. przy ul. Krakowskiej spłonęły 2 chlewy, szopa i zabudowania należące do Rozalii Batawia. Płonęła zachodnia część rynku i ul. Kościelna. Spaliło się 50 zabudowań i przytułek dla starców. Straty wyniosły ponad 34 tys. Rubli srebrnych. 18 i 19 sierpnia tegoż roku miały miejsce 4 kolejne pożary. Pożar lipcowy był 10 w latach 1872 -1878. Chyba jednak największy pożar zdarzył się w nocy z 28 na 29 lipca 1865 r. Rozpoczął się w domu nad rzeką, gdzie znajdowała się piekarnia wojskowa ( dom należał do Żyda Szlajnfelda). Ogień  szybko ogarnął ul. Krakowską, wschodnią i południową część rynku. Płonęły domy, zabudowania gospodarcze, sklepy. W sumie spaliły się 44 domy należące do 74 osób. Kolejny duży pożar miał miejsce 20 sierpnia 1876 r., kiedy spłonęła północna część rynku, ul. Żarnowiecka i Lelowska oraz fabryka sukna w Sławniowie. 300 rodzin pozostało bez środków do życia. Pożary zniszczyły i wyludniły Pilicę. Ruiny i odbudowa to była ówczesna rzeczywistość. A dlaczego to działo się najczęściej w miesiącach wakacyjnych ? No cóż….